Διατροφή για γαστρίτιδα του στομάχου

Η σωστή διατροφή είναι πολύ σημαντική για την πρόληψη και τη θεραπεία της φλεγμονής του στομάχου. Η δίαιτα μειώνει τη σοβαρότητα των επώδυνων εκδηλώσεων και αυξάνει την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών χειρισμών.

Η ανισορροπία των διατροφικών συστατικών (πρωτεΐνες, λίπη, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες) αλλάζει το pH του στομάχου και διεγείρει την παθογένεση της γαστρίτιδας, συμπεριλαμβανομένου του γαστρικού έλκους. Όλες οι δίαιτες για χρόνιες παθήσεις του στομάχου αναπτύσσονται λαμβάνοντας υπόψη την οξύτητα του γαστρικού περιβάλλοντος.

Με βάση τη θρεπτική αξία, οι πίνακες θεραπείας για τη γαστρίτιδα χωρίζονται σε δύο τύπους:

• Βασική διατροφή. Η δίαιτα περιέχει επαρκή ποσότητα ενέργειας απαραίτητη για τη διατήρηση των ζωτικών λειτουργιών του ασθενούς, ενώ έχει θετική επίδραση στα τοιχώματα του στομάχου.
• Δίαιτες με λίγες θερμίδες. Σε περίπτωση έξαρσης της παθογένειας (οξεία δυσπεψία, δυσκοιλιότητα, διάρροια) ακολουθείται δίαιτα με μειωμένη ενεργειακή αξία για αρκετές ημέρες.

Οι δίαιτες (πίνακες) που χρησιμοποιούνται για τη διατροφή ασθενών με γαστρίτιδα έχουν ψηφιακές ονομασίες. Η επίσημη ιατρική έχει εγκρίνει δεκαπέντε αριθμημένες βασικές θεραπευτικές δίαιτες. Μερικοί πίνακες διατίθενται σε διάφορες παραλλαγές, που προσδιορίζονται με γράμματα του αλφαβήτου. Για στομαχικές παθήσεις συνιστώνται οι πίνακες Νο 1, 1α, 1β, 2, 3 και 4. Κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής διατροφής για γαστρίτιδα, πρέπει να αποφεύγετε το αλκοόλ και το κάπνισμα, καθώς και τα λιπαρά, καπνιστά, τουρσί, πικάντικα και όξινα.

Η διατροφή των ασθενών που έχουν διαγνωστεί με γαστρίτιδα βασίζεται σε διάφορες αρχές στις οποίες βασίζονται τέτοιες δίαιτες:

• Αποκλείστε τα ζεστά φαγητά από τη διατροφή σας (πάνω από 60).⁰C) και κρύο (κάτω από 15 °C).⁰Γ) Δικαστήρια.
• Επιλέξτε τη βέλτιστη θερμοκρασία για τα διαιτητικά τρόφιμα (20-50°C).⁰ΜΕ);
• Τηρείτε τους κανόνες διατροφής: μικρά γεύματα (έως 5-6 φορές την ημέρα) και κανονικότητα (ταυτόχρονα).
• Με την υπερόξινη γαστρίτιδα, θα πρέπει να αποκλείσετε από τη διατροφή τροφές που διεγείρουν την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος και ερεθίζουν τα τοιχώματα του στομάχου.
• Με υποόξινη και αναόξινη γαστρίτιδα, προτιμήστε τα τρόφιμα που επιταχύνουν την πέψη.
• Εάν ένα άτομο πάσχει από δύο ασθένειες ταυτόχρονα, για παράδειγμα, γαστρίτιδα και διαβήτη, τα τρόφιμα που είναι επιβλαβή για τον διαβήτη θα πρέπει επίσης να αποκλείονται από τη διατροφή.

Τι μπορείτε να φάτε εάν έχετε γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα;

Η διάγνωση της «χρόνιας γαστρίτιδας με υψηλή οξύτητα» ή της «χρόνιας υπερόξινης γαστρίτιδας» επιβεβαιώνεται με ολοκληρωμένες ιατρικές εξετάσεις με τη χρήση εργαστηριακών και λειτουργικών διαγνωστικών μεθόδων.

Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από αύξηση της ποσότητας του υδροχλωρικού οξέος, των πεπτικών ενζύμων και άλλων συστατικών του γαστρικού υγρού που παράγεται. Το οξύ ερεθίζει τα τοιχώματα του στομάχου, μειώνει τις λειτουργικές τους ιδιότητες και αλλάζει την πορεία των φυσιολογικών πεπτικών διεργασιών.

Τα κύρια συμπτώματα της γαστρίτιδας με υψηλή περιεκτικότητα σε οξύ είναι ο πόνος μεταξύ των γευμάτων και η καούρα μετά το φαγητό.

Για γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα, απαγορεύεται η κατανάλωση πιάτων με βάση πλούσιους ζωμούς μανιταριών, κρέατος και ψαριού, καθώς και στιγμιαίων ημικατεργασμένων προϊόντων. Ερεθίζουν έντονα τους γευστικούς κάλυκες και διεγείρουν την πρόσθετη παραγωγή υδροχλωρικού οξέος.

Τα πιάτα που πρέπει να περιλαμβάνουν τη διατροφή ενός ασθενούς που έχει διαγνωστεί με γαστρίτιδα με υψηλή περιεκτικότητα σε οξύ περιλαμβάνουν:

• Πρώτα πιάτα (πουρέ σούπες με λαχανικά και δημητριακά, νουντλς μαγειρεμένα με νερό ή γάλα).
• κύρια πιάτα (κρέας, ψάρι, κομμένα σε κομμάτια, μαγειρευτά, βραστά ή ψημένα, μερικές φορές ελαφρά τηγανισμένα, χωρίς κρούστα).
• συνοδευτικά (μαγειρεμένα λαχανικά, ζυμαρικά, μαλακά δημητριακά).
• Σαλάτες, σνακ (βραστές σαλάτες λαχανικών, σνακ με βάση το άπαχο κρέας, ψάρι, λουκάνικο γάλακτος, τυρί).
• Γάλα 2, 5% παστεριωμένο, μερικά γαλακτοκομικά προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση (κρέμα, γιαούρτι, τυρί cottage).
• φρούτα και μούρα γλυκών ποικιλιών.
• Ποτά (τσάι, κομπόστα αποξηραμένων φρούτων, ζελέ, χυμοί από ορισμένα είδη φρούτων, αφεψήματα).
• Αρτοσκευάσματα (αποξηραμένο ψωμί σίτου, αποξηραμένα μπισκότα).
• Λίπη (φυτικά έλαια, βούτυρο).

Περισσότερες λεπτομέρειες για κάθε συστατικό στο μενού για έναν ασθενή με υπερόξινη γαστρίτιδα:

• Βοδινό κρέας.Συνιστάται η χρήση κρέατος πρώτης κατηγορίας με περιορισμένη περιεκτικότητα σε λιπαρά. Η ενεργειακή αξία αυτού του προϊόντος είναι περίπου 218 kcal ανά 100 g. Η αναλογία πρωτεϊνών και λιπών είναι 1: 1. Το βόειο κρέας περιέχει πολλά μακρο- και μικροστοιχεία, ιδίως φώσφορο, θείο, σίδηρο, ψευδάργυρο, χαλκό, χρώμιο, κοβάλτιο και μολυβδαίνιο, καθώς και υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες Β. Από βόειο κρέας παρασκευάζονται ψιλοκομμένες κοτολέτες ατμού, κομμάτια βρασμένου, βρασμένου, ψημένου κρέατος.
• αρνίσιο κρέας.Το άπαχο κρέας επιτρέπεται, η ενεργειακή του αξία ανά 100 g είναι περίπου 209 kcal, η αναλογία πρωτεϊνών και λιπών είναι 1: 1. Το προϊόν περιέχει πολλά μακροστοιχεία κάλιο, θείο, φώσφορο, μικροστοιχεία χαλκός, φθόριο. Λόγω της ιδιαίτερης γεύσης και μυρωδιάς του, το κρέας αρνιού χρησιμοποιείται σπάνια σε ιατρικά ιδρύματα, αλλά είναι πολύ πιθανό να το παρασκευάσετε στο σπίτι.
• Κρέας κουνελιούΗ ενεργειακή αξία των 100 g είναι περίπου 183 kcal. Η αναλογία πρωτεϊνών και λιπών είναι 2: 1. Το κρέας περιέχει αρκετά μακρο- και μικροστοιχεία και βιταμίνες. Το άπαχο κρέας κουνελιού θεωρείται ένα από τα καλύτερα προϊόντα κρέατος για την υπερόξινη γαστρίτιδα. Παρασκευάζονται βραστά, μαγειρευτά, ψημένα κομμάτια.
• Κοτόπουλο.Η ενεργειακή αξία των 100 g είναι 90-180 kcal, ανάλογα με το τμήμα του σφαγίου. Η αναλογία πρωτεϊνών και λιπών είναι περίπου η ίδια με αυτή του κρέατος κουνελιού. Το πιο πολύτιμο λευκό κρέας είναι το στήθος κοτόπουλου χωρίς πέτσα. Προετοιμάστε βρασμένα και ψημένα κομμάτια.
• Λουκάνικα.Φάτε ως σνακ. Συνιστάται η κατανάλωση έως και 50 g άπαχων ποικιλιών βρασμένου γάλακτος και λουκάνικου γιατρού την ημέρα. Τα λουκάνικα μπορούν να αντικατασταθούν με σνακ και πατέ.
• Βοδινή γλώσσα.Η ενεργειακή του αξία είναι περίπου 173 kcal ανά 100 g. Αυτό είναι ένα νόστιμο υποπροϊόν της πρώτης κατηγορίας. Είναι θρεπτικό και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά. Μαγειρεμένο και χρησιμοποιημένο ως ζεστό σνακ.
• Λουκάνικα.Η χρήση αυτού του προϊόντος δεν ρυθμίζεται από την επίσημη δίαιτα για γαστρίτιδα. Δεδομένου ότι είναι δυνατή η χρήση λουκάνικων γάλακτος με χαμηλά λιπαρά, μπορεί να υποτεθεί ότι τα λουκάνικα γάλακτος μπορούν να καταναλωθούν ακόμη και για γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα. Δεν συνιστάται να επιλέξετε καπνιστά και τηγανητά λουκάνικα, λουκάνικα και μπέικον με πολύ χοιρινό λίπος.
• Θαλασσινό ψάρι.Συνιστώνται ποικιλίες με χαμηλά λιπαρά. Η συνήθης περιεκτικότητα σε λιπαρά των ψαριών είναι έως και 15-20%. Τα ψάρια με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά είναι τα θαλάσσια ψάρια (μπακαλιάρος, τόνος). Η περιεκτικότητά τους σε λιπαρά κυμαίνεται μεταξύ 0, 4 και 0, 8%, η περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνη μεταξύ 17, 6% (μπακαλιάρος) και 22, 8% (τόνος). Η ενεργειακή αξία αυτού του ψαριού κυμαίνεται από 148 kcal ανά 100 (μπακαλιάρος) έως 297 kcal ανά 100 g (τόνος). Το ψάρι περιέχει υγιή ακόρεστα λιπαρά (ωμέγα-3, ωμέγα-6). Ως σνακ επιτρέπεται η ρέγγα με χαμηλά λιπαρά εμποτισμένη σε νερό (γάλα). Με υπερόξινη γαστρίτιδα, επιτρέπονται μικρές ποσότητες χαβιαριού οξύρρυγχου.
• Ψάρια του ποταμού.Χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά σε λούτσο και λούτσο. Η περιορισμένη κατανάλωση ψαριών του ποταμού στα ιατρικά ιδρύματα οφείλεται στον μεγάλο αριθμό μικρών οστών. Τα βραστά κομμάτια και οι κοτολέτες μαγειρεμένων ψαριών παρασκευάζονται στο σπίτι.
• Γάλα.Κατά κανόνα χρησιμοποιείται παστεριωμένο αγελαδινό γάλα με 2, 5% λιπαρά. Το πλήρες γάλα (απευθείας από την αγελάδα) απαγορεύεται στη διατροφή. Η ενεργειακή αξία του γάλακτος 2, 5% είναι 54 kcal ανά 100 ml Το παστεριωμένο γάλα μπορεί να καταναλωθεί χωρίς πρόσθετη θερμική επεξεργασία. Σε αυτό παρασκευάζονται ζεστά πιάτα: σούπες, χυλοί, πουρές, ομελέτες. Είναι δυνατή η ατομική δυσανεξία στα συστατικά του γάλακτος.
• κρέμαΠρόκειται για γάλα που χωρίζεται σε 10% (κανονική κρέμα) ή έως 35% (ισχυρή κρέμα). Η βαριά κρέμα δεν χρησιμοποιείται σε δίαιτες, αλλά η κανονική κρέμα προστίθεται σε μικρές ποσότητες σε κύρια πιάτα, σάλτσες και πουτίγκες.
• Σκληρό τυρίΠαρμεζάνα, Dutch, Kostroma, Cheddar και άλλα. Η ενεργειακή αξία είναι περίπου 355 kcal ανά 100 g προϊόντος. Χρησιμοποιείται ως σνακ. Για γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα συνιστώνται σκληρά τυριά με περιορισμένη περιεκτικότητα σε λιπαρά (30-50%) χωρίς πικάντικα πρόσθετα. Μπορείτε να καταναλώνετε περισσότερα από 20-50 γραμμάρια τυριού την ημέρα.
• Μαλακό τυρίμασκαρπόνε και άλλα. Η περιεκτικότητα σε θερμίδες του τυριού μασκαρπόνε είναι 450 kcal ανά 100 g προϊόντος. Για διαιτητική διατροφή, πρέπει να επιλέξετε ήπια, ανάλατα τυριά. Μια μέτρια ποσότητα τυριού μπορεί να αλλάξει σημαντικά την ισορροπία πρωτεϊνών και λιπών ζωικής προέλευσης, καθώς και μικροστοιχείων στην καθημερινή διατροφή ενός ασθενούς με γαστρίτιδα.
• τυρί κότατζ.Συνιστώνται ποικιλίες χωρίς οξύ.Η περιεκτικότητα σε λιπαρά κυμαίνεται από 0% (τυρί cottage με χαμηλά λιπαρά) έως 30% (τυρί κότατζ). Η ενέργεια και η θρεπτική αξία ενός τέτοιου προϊόντος είναι πολύ υψηλή. Το τυρί κότατζ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τυρόπηγμα, τυρόπιτα, τηγανητό χωρίς κρούστα.
• γιαούρτι. Η τυπική περιεκτικότητα σε λιπαρά είναι 3, 2%. Το προϊόν είναι χαμηλό σε θερμίδες, μόνο 65 kcal ανά 100 g. Τα γιαούρτια περιέχουν αρκετή ζάχαρη και λίγα οξέα. Οι κύριοι τύποι γιαουρτιού είναι κατάλληλοι για διαιτητική διατροφή για γαστρίτιδα.
• αυγά κοτόπουλου.Η ενεργειακή αξία είναι 157 kcal ανά 100 g προϊόντος. Η αναλογία πρωτεϊνών και λιπών είναι περίπου 1: 1. Για τη γαστρίτιδα, χρησιμοποιήστε φρέσκα αυγά που παρασκευάστηκαν το αργότερο πριν από επτά ημέρες (από κοτόπουλο). Συνιστώνται μαλακά αυγά και ομελέτες με γάλα ή κρέμα. Τα ωμά αυγά απαγορεύονται στα διαιτητικά τρόφιμα λόγω της κακής πεπτικότητας των ακατέργαστων πρωτεϊνών.

• Χυλός.Η περιεκτικότητα σε θερμίδες του χυλού υπερβαίνει την ενεργειακή αξία των προϊόντων κρέατος. Ωστόσο, οι υδατάνθρακες φυτικής προέλευσης παρέχουν γρήγορη ενέργεια. Το κουάκερ δεν πρέπει να θεωρείται το κύριο συστατικό της δίαιτας για τη γαστρίτιδα. Για την παρασκευή χυλού, γλοιώδους σούπας, πουτίγκας και άλλων πιάτων, χρησιμοποιούνται δημοφιλή δημητριακά: σιμιγδάλι, ρύζι, φαγόπυρο και πλιγούρι βρώμης.
• σημιγδάλιΕνεργειακή αξία 100 g 335 kcal. Το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας προέρχεται από υδατάνθρακες. Παρά την υψηλή περιεκτικότητα σε μακρο- και μικροστοιχεία και βιταμίνες, το σιμιγδάλι χρησιμοποιείται προσεκτικά στη διατροφική διατροφή παιδιών κάτω των 3 ετών και ηλικιωμένων άνω των 70 ετών. Σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες, παρατηρήθηκε υψηλό επίπεδο ατομικής δυσανεξίας στο προϊόν.
• Νιφάδες ρυζιούΕνεργειακή αξία 100 g 323 kcal. Μια μερίδα 100 γραμμαρίων καλύπτει περίπου το 20% των ημερήσιων ενεργειακών αναγκών ενός ατόμου. Το ρύζι περιέχει πολλές χρήσιμες ουσίες. Περιέχει συστατικά που ανακουφίζουν από τον ερεθισμό των τοιχωμάτων του στομάχου και έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
• είδος σίκαληςΕνεργειακή αξία 100 g 335 kcal. Πολύτιμο διαιτητικό προϊόν. Ρυθμίζει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, ομαλοποιεί τις μεταβολικές διεργασίες και προάγει την απώλεια βάρους.
• Πλιγούρι βρώμηςΕνεργειακή αξία 100 g 342 kcal. Το πλιγούρι βρώμης επιτρέπεται. Το κουάκερ που παρασκευάζεται από νιφάδες βρώμης (νιφάδες) έχει υψηλή ενεργειακή αξία και περιέχει το μέγιστο μακρο και μικροστοιχεία καθώς και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Η βλέννα στο πλιγούρι βρώμης μειώνει τον ερεθισμό των τοιχωμάτων του στομάχου.
• ζυμαρικάκαι φιδέ. Ενεργειακή αξία 100 g 320-350 kcal. Για γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα, συνιστώνται ζυμαρικά από σκληρό σιτάρι υψηλής ποιότητας. Η αρνητική επίδραση του σιταριού (ανεπιθύμητο προϊόν δημητριακών για τη γαστρίτιδα) μειώνεται από το πρωτεϊνικό συστατικό των ζυμαρικών, το ασπράδι του αυγού. Προστίθεται κατά τη διαδικασία παραγωγής του εργοστασίου. Τα ζυμαρικά και ο φιδέ χρησιμοποιούνται ως συστατικά του πρώτου και του δεύτερου πιάτων.
• Ψωμί.Για τη γαστρίτιδα, χρησιμοποιήστε ψωμί σίτου υψηλής ποιότητας. Δεν χρειάζεται να είναι φρέσκο. Είναι καλύτερα αν το ψωμί είχε ψηθεί πριν από 1-2 μέρες. Τα μπισκότα και τα ξηρά μπισκότα επιτρέπονται σε περιορισμένες ποσότητες. Μπορείτε να διαφοροποιήσετε το μενού έως και δύο φορές την εβδομάδα με ψητές πίτες με κρέας, ψάρι, μήλα και μούρα, τα οποία επιτρέπονται για υπερόξινη γαστρίτιδα.
• ΠατάταΕνεργειακή αξία 100 g 77 kcal. Το προϊόν περιέχει μεγάλες ποσότητες νερού, υδατάνθρακες, κάλιο, σίδηρο, ψευδάργυρο, βιταμίνη PP (νικοτινικό οξύ). Συνιστάται βραστό ή πουρέ. Απαγορεύεται να συμπεριλάβετε τηγανητές πατάτες στη διατροφή σας. Σε αυτή τη μορφή είναι δύσκολο να χωνευτεί, ερεθίζει τα τοιχώματα του στομάχου και διεγείρει τις διαδικασίες ζύμωσης.
• καρότοΕνεργειακή αξία 100 g 33 kcal, περιέχει μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων, βήτα-καροτίνη (προβιταμίνη Α), βιταμίνες του συμπλέγματος Β, πηκτίνες. Οι πηκτίνες είναι ουσίες που απολυμαίνουν τον οργανισμό και μειώνουν το επίπεδο των επιβλαβών ουσιών. Τα καρότα περιέχουν πολύ κάλιο και άλλα ιχνοστοιχεία.
• ΠαντζάριΕνεργειακή αξία 100 g 43 kcal, περιέχει μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων, μακρο και μικροστοιχεία, βιταμίνες. Καταναλώνεται μαγειρεμένο. Το παντζάρι εμποδίζει την ανάπτυξη παθογόνου μικροχλωρίδας στο στομάχι και τα έντερα και επίσης προάγει την εντερική κινητικότητα.
• Λάχανο. Οι συστάσεις των διατροφολόγων σχετικά με τη χρήση του για τη γαστρίτιδα είναι διφορούμενες. Το λάχανο είναι σίγουρα υγιεινό, αλλά μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα. Το λευκό λάχανο και τα λαχανάκια Βρυξελλών αυξάνουν την έκκριση του γαστρικού υγρού. Αυτές οι ποικιλίες δεν συνιστώνται για υπερόξινη γαστρίτιδα, αλλά χρησιμοποιούνται για γαστρίτιδα με χαμηλό υδροχλωρικό οξύ.
• κουνουπίδιΕνεργειακή αξία 100 g 30 kcal, περιέχει μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων, κάλιο και ζάχαρη, βιταμίνη C, μικροστοιχεία. Βρασμένο και μαγειρεμένο, συνιστάται ανεπιφύλακτα για υπερόξινη γαστρίτιδα, καθώς δεν διεγείρει την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος.
• κολοκύθιΕνεργειακή αξία 100 g 24 kcal. Πολλοί υδατάνθρακες και ζάχαρη, λίγες φυτικές ίνες. Τα κολοκυθάκια είναι πλούσια σε βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ) Β₉(φολικό οξύ), Α (ρετινόλη). Τα κολοκυθάκια έχουν λεπτή υφή πολτού και συνιστώνται οπωσδήποτε για διαιτητική διατροφή για γαστρίτιδα.
• κολοκύθιΕνεργειακή αξία 100 g 22 kcal. Το προϊόν είναι ισορροπημένο σε πρωτεΐνες, λίπη και υδατάνθρακες και πλούσιο σε βιταμίνες Α και Β₉(φολικό οξύ), C (ασκορβικό οξύ). Τα μακρο και μικροστοιχεία έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο και χαλκό. Η κολοκύθα συνιστάται για υπερόξινη γαστρίτιδα με τη μορφή χυλού κολοκύθας· ο χυμός κολοκύθας είναι επίσης πολύ χρήσιμος. Αυτό το λαχανικό έχει ευεργετικές ιδιότητες για ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα. οι σπόροι έχουν ανθελμινθικές ιδιότητες και έχουν καθαρτική δράση. Συνιστάται να καταναλώνετε τους καρπούς του κολοκυθιού και της κολοκύθας στα πρώτα στάδια της ωρίμανσης. Δεν συνιστάται η χρήση υπερώριμων φρούτων.
• ντομάτεςΕνεργειακή αξία 100 g 20 kcal. Χρησιμοποιούνται μόνο ώριμα φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Το προϊόν είναι πλούσιο σε κάλιο, χλώριο, νάτριο, βιταμίνες Α και C. Για την υπερόξινη γαστρίτιδα, οι ντομάτες καταναλώνονται σε πολτοποιημένες σούπες και σάλτσες. Συνιστάται πρώτα να αφαιρέσετε τη φλούδα.
• Φρέσκος πράσινος άνηθος.Είναι πολύ χρήσιμο να χρησιμοποιείτε φρέσκο άνηθο ως καρύκευμα για γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα. Αυτό το προϊόν είναι πλούσιο σε βιταμίνες. Επιπλέον, οι ουσίες που περιέχονται στον άνηθο εμποδίζουν τη ζύμωση των τροφίμων στο στομάχι και ανακουφίζουν από τις κράμπες.

• Μήλα.Συνιστώνται μόνο γλυκές ποικιλίες. Η ενεργειακή αξία αυτού του προϊόντος είναι 47 kcal ανά 100 g. Τα μήλα περιέχουν μεγάλη ποσότητα μακρο- και μικροστοιχείων και βιταμινών. Οι δίαιτες με πράσινο μήλο είναι ένας μύθος. Όλα τα υποτιθέμενα απαραίτητα βιοχημικά συστατικά των μήλων, συμπεριλαμβανομένων των πηκτινών, βρίσκονται σε άλλα φρούτα και λαχανικά. Πριν φάτε μήλα, αφαιρέστε τη φλούδα, ερεθίζει τα τοιχώματα του στομάχου. Τα ψημένα μήλα για γαστρίτιδα μπορούν να καταναλωθούν χωρίς περιορισμούς.

Η ζάχαρη από τεύτλα ή ζαχαροκάλαμο, μαρμελάδα, κονσέρβες φράουλας και γλυκά μήλα χρησιμοποιούνται σε περιορισμένο βαθμό ως γλυκαντικά.

Τι δεν πρέπει να τρώτε με γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα;

Για αυτόν τον τύπο φλεγμονής, δεν συνιστώνται πιάτα που περιέχουν τις ακόλουθες ουσίες:

• διέγερση της παραγωγής γαστρικού υγρού.
• Επιθετική επίδραση στα τοιχώματα του στομάχου.
• βελτίωση των διαδικασιών ζύμωσης·
• Κακή πέψη στο στομάχι.

Τροφές που διεγείρουν την παραγωγή γαστρικού υγρού:

• Ακτινίδια.Αυτό το γλυκόξινο εξωτικό φρούτο έχει ευχάριστη γεύση και περιέχει πολλές βιταμίνες, σάκχαρα και οργανικά οξέα καθώς και ουσίες που διεγείρουν την αναγέννηση των ιστών και έχουν τοπικά ηρεμιστικό αποτέλεσμα. Εάν έχετε υπερόξινη γαστρίτιδα, ειδικά στο οξύ στάδιο, θα πρέπει να αποφύγετε την κατανάλωση ακτινιδίου. Ο λόγος για την απαγόρευση είναι η πιθανή αρνητική επίδραση των οξέων στο φλεγμονώδες τοίχωμα του στομάχου.
• Πορτοκάλι.Όλα τα εσπεριδοειδή (λεμόνι, λάιμ, γκρέιπφρουτ, μανταρίνι) διεγείρουν τους γευστικούς κάλυκες και έμμεσα προκαλούν την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος. Υπάρχουν πολυάριθμες επιστημονικές παρατηρήσεις που επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι ένα άτομο παράγει σάλιο ακριβώς στη θέα ενός λεμονιού. Επομένως, με υπερόξινη γαστρίτιδα, η κατανάλωση οποιωνδήποτε εσπεριδοειδών απαγορεύεται αυστηρά.
• Σκόρδο.Το φυτό είναι γνωστό για τα φυτοκτόνα του, ουσίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη κρυολογήματος και είναι φυσικά αντιβιοτικά. Ωστόσο, όταν λαμβάνεται από το στόμα, το σκόρδο διεγείρει την όρεξη και έτσι εξασφαλίζει την ενεργό παραγωγή γαστρικού υγρού.

Προϊόντα που έχουν επιθετική επίδραση στους βλεννογόνους του στομάχου:

• Σοκολάτα. Παρά την αφθονία χρήσιμων ουσιών, η χρήση του για γαστρίτιδα απαγορεύεται. Η απαγόρευση συνδέεται με την υψηλή περιεκτικότητα σε καφεΐνη (περίπου 40%) στη σοκολάτα. Η καφεΐνη είναι γνωστή για την επιθετική της δράση στον σφιγκτήρα του στομάχου και την ικανότητά της να προκαλεί παλινδρόμηση. Η καφεΐνη έχει επίσης ερεθιστική δράση στα τοιχώματα του στομάχου. Όλες αυτές οι ιδιότητες της καφεΐνης και της σοκολάτας είναι ανεπιθύμητες για τη γαστρίτιδα.
• Παγωτό. Ένα νόστιμο γαλακτοκομικό προϊόν, που όμως περιέχει πυκνωτικά, γεύσεις, συντηρητικά, γεύσεις και χρώματα. Αυτή η κρύα, γλυκιά λιχουδιά έχει αρνητική επίδραση στα τοιχώματα του στομάχου.
• ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙΔεν είναι επιθυμητό να καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες για γαστρίτιδα (πάνω από 30 γραμμάρια την ημέρα).
• Κάσιους.Αυτό το προϊόν περιέχει μια καυστική ελαιώδη ουσία από την οποία παράγεται φυσικό μελάνι, επομένως τα κάσιους μπορούν να επιδεινώσουν τη γαστρίτιδα.
• αμύγδαλοκαι άλλα πυρηνόκαρπα και μούρα (βερίκοκα, δαμάσκηνα, κεράσια) περιέχουν μικρή ποσότητα υδροκυανίου, το οποίο έχει αρνητική επίδραση στα τοιχώματα του φλεγμονώδους στομάχου.
• φουντούκια (Hazel) είναι ένα προϊόν πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, η πρωτεϊνική του αξία είναι κοντά σε αυτή του κρέατος. Ωστόσο, τα φουντούκια περιέχουν μικρές ποσότητες επιθετικών οξέων που έχουν αρνητική επίδραση στα έντερα. Η επίδρασή τους είναι ανεπαίσθητη στο στομάχι ενός υγιούς ατόμου, αλλά τα φουντούκια μπορούν να αυξήσουν την παθογένεση σε φλεγμονώδεις βλεννογόνους.

Προϊόντα που προάγουν τις διαδικασίες ζύμωσης στο σώμα:

• Σιτηρά(κεχρί, καλαμπόκι, μαργαριτάρι, φασόλια). Ο χυλός που παρασκευάζεται από αυτά τα φυτά περιέχει χονδροειδείς ίνες, αυξάνει την οξύτητα του γαστρικού υγρού και διεγείρει τις διαδικασίες ζύμωσης.
• Αράπικο φιστίκι.Δεν είναι ξηρός καρπός, αλλά καρπός ψυχανθών. Όπως όλα τα όσπρια, έτσι και τα φιστίκια προκαλούν ζύμωση στο στομάχι, ερεθίζοντας έτσι τα τοιχώματά του.
• Σταφύλι.Περιέχει μεγάλη ποσότητα χρήσιμων ουσιών, ενώ περιέχει πολλή ζάχαρη. Τα σταφύλια έχουν επίσης παχύ φλοιό, τα συστατικά του οποίου διεγείρουν τις διαδικασίες ζύμωσης.

Τροφές που χωνεύονται ελάχιστα στο στομάχι:

• ΚρετώδηςΠροϊόντα, τα οποία αφομοιώνονται ελάχιστα στο στομάχι, έχουν υψηλή χοληστερόλη και ζωικά λίπη μαζί.
• Χοιρινό άπαχοΑν και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των αποδεκτών τροφίμων για διαιτητική διατροφή, δεν χρησιμοποιείται σε ιατρικά ιδρύματα. Επομένως, έχουμε ταξινομήσει αυτό το είδος κρέατος ως απαγορευμένο για γαστρίτιδα.
• Κρέας πάπιας και χήνας, καπνιστά προϊόντα κρέατος.Τα λίπη, που βρίσκονται σε περίσσεια σε αυτά τα κρέατα και τις λιχουδιές, καταστέλλουν την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος, το οποίο μειώνει την ταχύτητα της πέψης. Τα λιπαρά τρόφιμα δεν παραμένουν στα έντερα, αποβάλλονται γρήγορα από το σώμα και συχνά προκαλούν διάρροια.
• Salo.Η κύρια ενεργειακή αξία αυτού του προϊόντος είναι το ζωικό λίπος. Το λαρδί περιέχει πολύ επιτραπέζιο αλάτι και μπαχαρικά. Όπως το λιπαρό κρέας, το λαρδί καταστέλλει την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος, ερεθίζει τα τοιχώματα του στομάχου και προκαλεί διάρροια.
• Κονσερβοποιημένα κρέατα και ψάρια.Περιέχουν πρόσθετα γεύσης, πολύ λίπος και άλλα συστατικά που χωνεύονται ελάχιστα σε ένα άρρωστο στομάχι.
• ζυμαρικά. Δύσκολα χωνεύονται και περιέχουν δύο συστατικά, η σύσταση των οποίων είναι αντίθετη: μαγειρεμένη ζύμη και κιμά. Με γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα, η κατανάλωση ζυμαρικών συνοδεύεται από καούρα και αίσθημα βάρους στο στομάχι.
• συκώτι. Αυτό το προϊόν περιέχει μεγάλη ποσότητα χοληστερόλης (πάνω από 270 mg ανά μέση μερίδα). Επιπλέον, το συκώτι είναι ένα βιολογικό φίλτρο του σώματος. Συλλέγει και επεξεργάζεται επιβλαβείς ουσίες που εισέρχονται στο αίμα ενός ζώου ή πουλιού. Παρά την υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α και άλλες λιποδιαλυτές βιταμίνες, το συκώτι δεν συνιστάται για φλεγμονώδεις διεργασίες στα τοιχώματα του στομάχου.

Οι φυτικές τροφές που χωνεύονται ελάχιστα στο στομάχι περιλαμβάνουν τα πεπόνια και τα καρπούζια.

Διατροφή για γαστρίτιδα με χαμηλή οξύτητα

Η υποόξινη γαστρίτιδα εκδηλώνεται με ρέψιμο, δυσπεψία (συνήθως διάρροια) και ναυτία. Τα συμπτώματα οφείλονται στην ανεπαρκή πέψη της τροφής στο στομάχι. Η προτεινόμενη δίαιτα για χαμηλή οξύτητα έχει την επίσημη ονομασία Νο 2.

Με γαστρίτιδα με χαμηλά επίπεδα πεπτικών ενζύμων, η διατροφή εμπλουτίζεται με τροφές που διεγείρουν την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος.

Η διαιτητική διατροφή των ασθενών με μειωμένη παραγωγή υδροχλωρικού οξέος οργανώνεται με τον ίδιο τρόπο όπως μια τυπική δίαιτα για τη γαστρίτιδα. Η γκάμα των προϊόντων είναι περίπου η ίδια, αλλά υπάρχουν μικρές διαφορές, καθώς η χαμηλή οξύτητα οφείλεται στην ανεπαρκή παραγωγή πεπτικών ενζύμων.

Σε αντίθεση με τη γαστρίτιδα με υψηλή οξύτητα, σε αυτή την περίπτωση μπορείτε:

• Προετοιμάστε πιάτα από πλούσιους ζωμούς κρέατος και ψαριών.
• Τρώτε γλυκά και ξινά φρούτα και μούρα, συμπεριλαμβανομένων των εσπεριδοειδών.
• Τρώτε αγγούρια τουρσί και ντομάτες σε λογικές ποσότητες.
• Αντί για γάλα, πίνετε ροφήματα γάλακτος που έχουν υποστεί ζύμωση (kumys, κεφίρ, ζυμωμένο ψημένο γάλα).
• Πίνετε χυμούς φρούτων με ξινή γεύση.
• Πίνετε μεταλλικό νερό χωρίς αέριο.

Για να βελτιωθεί η πεπτική αποτελεσματικότητα, η τροφή πρέπει να μασάται καλά. Μεταξύ των φαρμάκων, η λήψη πεπτικών ενζύμων είναι αποτελεσματική.

Δίαιτα για επιδείνωση της γαστρίτιδας

Η έξαρση της φλεγμονής του στομάχου χαρακτηρίζεται από αισθητά συμπτώματα: έντονο πόνο, διάρροια, δυσκοιλιότητα, έμετο και αιμορραγία στο στομάχι. Εάν η γαστρίτιδα επιδεινωθεί, είναι πιθανά συμπτώματα αφυδάτωσης, αδυναμίας, ωχρότητας του δέρματος και των βλεννογόνων και πάχυνση του υγρού τμήματος του αίματος.

Τις πρώτες μέρες μιας έξαρσης επιτρέπεται η πλήρης νηστεία και η άφθονη κατανάλωση με τη μορφή φυσιολογικών διαλυμάτων και υγρών που ανακουφίζουν από φλεγμονές και ερεθισμούς των τοιχωμάτων του στομάχου. Από τη δεύτερη ή την τρίτη μέρα ξεκινά η σταδιακή εισαγωγή των συστατικών των τροφίμων στη διατροφή.

Οι βασικοί υποτύποι τροφίμων 1a (για τη διάρροια) και 1b (για τη δυσκοιλιότητα) έχουν χαμηλή ενέργεια. Η δίαιτα μειώνει την ποσότητα υδατανθράκων, πρωτεϊνών και λιπών. Στο πρώτο στάδιο της θεραπευτικής διατροφής, τροφές που διεγείρουν έστω και ελαφρώς την εκκριτική λειτουργία αποκλείονται εντελώς.

Το μενού διατροφής για την έξαρση της γαστρίτιδας περιλαμβάνει:

• Σούπες από πολτό δημητριακών σε νερό με τη σταδιακή συμπερίληψη γάλακτος.
• Κιμάς άπαχο (κοτόπουλο, κουνέλι, τρυφερό μοσχαρίσιο κρέας, ψάρι χωρίς κόκαλα) σε μορφή σουφλέ και κοτολέτες στον ατμό.
• Αυγά μαλακά, ομελέτες.
• Χυλός με βάση το νερό από θρυμματισμένο φαγόπυρο, πλιγούρι βρώμης και ρύζι.
• Ροφήματα ζελέ μούρων, ασθενώς παρασκευασμένο τσάι χωρίς ζάχαρη.

Αφού ανακουφιστούν τα συμπτώματα της έξαρσης, επιστρέφουν σταδιακά σε μια αλκαλική διατροφή με υψηλή ή χαμηλή οξύτητα.